فرشته باران و دیو خشکسالی ایران که بودند و عقاید مردم نسبت به آنان چه بود ؟ در این مقاله از وبسایت ماورایی منطقه 51 به معرفی فرشته باران و دیو خشکسالی ایران خواهیم پرداخت .
برای مطالعه مقاله قبلی با نام لیلیث کیست ؟ کلیک کنید .
ایران کشوری با سابقهٔ طولانی در فرهنگ و تمدن است. ایرانیان قدیم به ایزدان گوناگون اعتقاد داشتند که به ایزدان باستانی ایران معروف هستند . نگهبانی کارهای عالم بر عهده ایزدان بود و هر امری ایزد جداگانه خود را داشتند . به عنوان مثال باد ایزد مخصوص خود و آفتاب ایزد مخصوص خود را داشتند . بعضی از این ایزدان بصورت ناشناس و برخی دیگر به شکل موجودات در می آمدند . مثلا ماه و خورشید و زمین هر یک ایزدی داشتند که به شکل آنان در آمده بود . همچنین بدی و پستی و زیان را از موجوداتی بنام پریان و دیوها میپنداشتند . مثلا خشکسالی و دروغ و .. هر یک دیو نگهبانی داشتند همانگونه که خیر و باران و رحمت ایزدان نگهبان خود را داشتند .
از این رو یکی از مهم‌ترین عناصر در فرهنگ ایران باستان، آب است. آب نماد زندگی، باروری و آبادانی است. در اساطیر ایران باستان، فرشته‌ای به نام تیشتر مسئول بارش باران و خدای باران است. در اساطیر و افسانه ها آمده است که تیشتر در برابر دیو خشکسالی، اپوش، می‌جنگد و در نهایت پیروز می‌شود. داستان فرشته باران و دیو خشکسالی ایران ، نمادی از پیروزی خیر بر شر است .
افسانه جنگ فرشته باران و دیو خشکسالی ایران
جنگ تیشر و اپوش یا جنگ فرشته باران و دیو خشکسالی ایران یکی از مهم‌ترین داستان‌های حماسی در فرهنگ ایرانی است. این داستان در اوستا، که مجموعه‌ای از متون مقدس ایرانی است، آمده است. تیشر یک خدای باران است که از سوی اهورامزدا، خدای خیر، برای مقابله با اپوش، یک موجود شیطانی، فرستاده می‌شود. جنگ تیشر و اپوش نمادی از نبرد بین خیر و شر است. این داستان نشان می‌دهد که در نهایت خیر بر شر پیروز می‌شود. این داستان در فرهنگ ایرانی اهمیت زیادی دارد. این داستان به مردم یادآوری می‌کند که همیشه باید در برابر بدی و شر ایستادگی کنند.
جنگ تیشر و اپوش نبردی در اساطیر ایرانی است که بین خدای آب تیشر و اپوش، دیو خشکسالی رخ داد. این جنگ در زمان پادشاهی تهمورث رخ داد و منجر به پیروزی تیشتر و بازیابی آب برای زمین شد. داستان تیشتر و اپوش تأثیر زیادی بر فرهنگ بین‌النهرین داشته است. این داستان در هنر و ادبیات بین‌النهرین به‌طور مکرر به تصویر کشیده شده است.
داستان با این شروع می‌شود که اپوش، که نماد بدی و شر است، در زمین شروع به فساد می‌کند. او زمین را خشک می‌کند، گیاهان را از بین می‌برد و حیوانات را می‌کشد. اهورامزدا تیشتر را برای مقابله با اپوش می‌فرستد.
تیشتر پس از سفری طولانی به زمین می‌رسد. او با اپوش روبرو می‌شود و با او می‌جنگد. جنگ طولانی و سختی است و سرانجام تیشر پیروز می‌شود. او اپوش را می‌کشد و زمین را از شر او نجات می‌دهد.
جنگ تیشتر و اپوش به روایتی دیگر
روایتی دیگر در مورد نبرد فرشته باران و دیو خشکسالی ایران آمده است ، اپوش دیوی بود که زمین را خشک می کرد و مردم را از آب محروم می کرد. او با قدرت خود می توانست ابرها را دور کند و باران را متوقف کند. تهمورث، پادشاه وقت، از اعمال اپوش ناامید شده بود و تصمیم گرفت که او را شکست دهد.
تهمورث به تیشتر، خدای باران ، روی آورد و از او کمک خواست. تیشر موافقت کرد که به تهمورث کمک کند و با اپوش بجنگد.
در روز نبرد، تیشتر و اپوش در مقابل یکدیگر قرار گرفتند. تیشتر با قدرت خود، باران را بر زمین بارید و اپوش را به عقب راند. اپوش با تمام توانش به تیشتر حمله کرد، اما تیشت ر او را شکست داد.
با شکست اپوش، آب به زمین بازگشت و مردم از خشکسالی نجات یافتند. تهمورث به عنوان قهرمانی که آب را برای زمین بازگردانده بود، مورد ستایش قرار گرفت.
در پایان داستان فرشته باران و دیو خشکسالی ایران ، تهمورث با استفاده از پوست اپوش، لباسی برای خود درست کرد. این لباس او را در برابر آسیب ایمن می کرد. تهمورث با پوشیدن این لباس، به یکی از قدرتمندترین پادشاهان ایرانی تبدیل شد.
جنگ تیشتر و اپوش همچنین از نظر مذهبی تفسیر شده است. برخی معتقدند که این داستان نشان‌دهنده مبارزه بین خدای خورشید و خدای تاریکی است. برخی دیگر معتقدند که این داستان نشان‌دهنده مبارزه بین خدای خیر و خدای شر است.
فرشته باران ایران ، تیشر
در اساطیر ایران باستان، تیشتر خدای باران است. او ایزد نگهبان آب و باران و باروری است و نقش مهمی در چرخه حیات ایفا می‌کند.
تیشتر در اوستا، کتاب مقدس زرتشتیان، به عنوان یک ایزد جوان و زیبا توصیف شده است. او دارای بال‌هایی از طلا و چهره‌های درخشان است. تیشتر بر روی ارابه‌ای از طلا سوار می‌شود که توسط چهار اسب سفید کشیده می‌شود.
تیشتر با دیو خشکی، اپوش، در نبرد دائمی است. اپوش دیو تاریکی و خشکی است و سعی می کند با خشکاندن زمین و نابودی گیاهان و جانوران، بر جهان چیره شود.
در هر سال، تیشتر برای نبرد با اپوش به زمین می‌آید. این نبرد نمادی از نبرد بین خیر و شر، نور و تاریکی، و زندگی و مرگ است.
در نهایت، تیشتر بر پوش پیروز می‌شود و باران بر زمین می‌بارد. این باران باعث می‌شود زمین دوباره زنده شود و گیاهان و جانوران رشد کنند.
تیشتر در فرهنگ ایران باستان جایگاه ویژه‌ای دارد. او نماد و امید است و مردم برای او احترام زیادی قائل هستند.
در ایران باستان، جشن‌های برگزار می‌شود به مناسبت پیروزی تیشتر بر روی لباس برگزار می‌شود. یکی از این جشنها، جشن تیرگان است که در روز سیزدهم تیر برگزار می‌شود.
در این جشن، مردم به طبیعت می‌روند و برای تیشتر دعا میکنند تا باران ببارد و زمین را سیراب کند.
تیشتر ایران باستان نمادی از فرهنگ آب و باران است. او نشان می دهد که چگونه این دو عنصر برای زندگی مهم هستند .
اپوش ، دیو خشکسالی ایران
در اساطیر ایران باستان، اپوش دیو خشکسالی است. او دشمن تیشتر، فرشته باران، است و سعی می کند با جلوگیری از باریدن باران، بر جهان چیره شود.
اپوش در اوستا، کتاب مقدس زرتشتیان، به عنوان یک دیو سیاه و زشت توصیف شده است. او دارای بدنی بزرگ و قوی است و دارای شاخهای بلند و دندانهای تیز است. اپوش بر روی یک اسب سیاه سوار می شود.
اپوش در فرهنگ ایران باستان جایگاه منفی دارد. او نماد خشکسالی و نابودی است و مردم از او می‌ترسند. همچنین در فرهنگ ایران باستان نمادی از نیروهای اهریمنی و نامیدکننده است. او نشان می‌دهد که چگونه این نیروهای اهریمنی همیشه در تلاش هستند تا بر جهان چیره شوند. با این حال، اپوش همچنین نمادی از آب و باران است.
اپوش نماد شر تاریکی است. او سعی می کند با خشکاندن زمین و نابودی گیاهان و جانوران، بر جهان چیره شود این نمادگرایی را می‌توان در موارد زیر مشاهده کرد:
رنگ سیاه اپوش نشان می دهد تاریکی و شریک است.
بدن بزرگ و قوی اپوش نشان‌دهنده قدرت و خشونت او است.
شاخ‌ها و دندانهای تیز پوشاننده خطر و تهدید او است.
اسب سیاه اپوش نشان می دهد سرعت و چابکی اوست.
هر ساله در جشنها مردم دعا میکنند تشتر خدای باران بر دیو خشکسالی پیروز شود . تشتر به عنوان خدای باران اهمیت و احترام زیاری بین مردم ایران داشته و دارد .
No comment